Το αστυνομικό προσωπικό κλήθηκε να σηκώσει όλο το βάρος της εφαρμογής των μέτρων για την αποφυγή εξάπλωσης της πανδημίας του κορονοϊού. Την ώρα που όλοι οι πολίτες ακολουθούσαν το «μένουμε σπίτι», οι αστυνομικοί δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα, έστω κι αν το επιθυμούσαν για την ασφάλεια των ιδίων και των οικογενειών τους. Ήταν και είναι στην πρώτη γραμμή εκτεθειμένοι στον κίνδυνο, εργαζόμενοι υπό αντίξοες συνθήκες και χωρίς δυνατότητα λήψης αδείας για ενάμιση μήνα, καθότι η χορήγησή τους είχε ανασταλεί, ακόμα και μέσα στην περίοδο του Πάσχα. Παράλληλα με την εφαρμογή των μέτρων κατά της πανδημίας, οι αστυνομικοί κλήθηκαν κι ανταπεξήλθαν για το προσφυγικό στα σύνορα της χώρας, στον Έβρο και στα νησιά, εκπληρώνοντας στο ακέραιο το καθήκον τους. Προς έμπρακτη αναγνώριση της προσπάθειας και της προσφοράς των αστυνομικών τη δύσκολη αυτή περίοδο υπήρξε αίτημα για οικονομική επιβράβευση του έργου τους με έκτακτη οικονομική ενίσχυση, όπως ήδη συνέβη για το υγειονομικό προσωπικό, ύψους μισού μηνιαίου βασικού μισθού.
Μέσα στον Απρίλιο ακούσαμε τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο να μας ενημερώνει ότι το εν λόγω θέμα της οικονομικής ικανοποίησης το χειρίζεται προσωπικά ο Πρωθυπουργός και λίγες ημέρες αργότερα ο Υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε ότι το οικονομικό επιτελείο εξετάζει τη δυνατότητα να δοθεί ειδικό επίδομα στους αστυνομικούς. Η είδηση μεταδόθηκε από τα μέσα ενημέρωσης γεμίζοντας αισιοδοξία τους συναδέλφους. Πέρασε ενάμιση μήνας από τότε, χωρίς καμία νεότερη εξέλιξη και χωρίς φυσικά να καταβληθεί κανένα επίδομα. Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι έκτοτε οι περισσότεροι συνδικαλιστές αποφεύγουν να τοποθετηθούν επί του θέματος κι απέχουν δια της σιωπής. Ελπίζουμε σε αίσια έκβαση του εν λόγω θέματος και ως προς το χρόνο καταβολής και ως προς το ύψος της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης.
Οι συνθήκες εργασίας, που δημιουργήθηκαν αυτή την εποχή αποτελούν ένα δείγμα, το οποίο επιβεβαιώνει το γενικό κανόνα της διαρκούς επικινδυνότητας του αστυνομικού επαγγέλματος. Κανένα άλλο επάγγελμα δεν εκτίθεται σε τόσο σοβαρούς κινδύνους κι αντιξοότητες όπως αυτό του αστυνομικού. Κανένα άλλο επάγγελμα τα τελευταία χρόνια δεν μετράει εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες σε διατεταγμένη υπηρεσία κι ένεκα αυτής. Το καθολικό αίτημα για την αναγνώριση της επικινδυνότητας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Δυστυχώς, αυτό το αυτονόητο της αναγνώρισης έρχεται σε αντίθεση με την κοινή λογική όταν αποτιμάται ως προς το δημοσιονομικό κόστος της καταβολής επιδόματος και της συνταξιοδότησης με λιγότερα έτη υπηρεσίας. Τον επόμενο μήνα η Επιτροπή Κρίσεως Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, που έχει συσταθεί θα ολοκληρώσει το έργο της και θα υποβάλλει προτάσεις. Πουθενά δεν ακούσαμε ότι εξετάζεται η ένταξη του αστυνομικού επαγγέλματος σε αυτό το καθεστώς.
Για τα δύο αυτά φλέγοντα θέματα της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης και της αναγνώρισης της επικινδυνότητας είναι διάχυτη η ανησυχία και η δυσαρέσκεια από τις εξελίξεις όλων των συναδέλφων. Ας στείλουμε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι θέλουμε έργα κι όχι άλλα λόγια.
Η Γραμματεία της Α.ΚΙ.Δ.Α.
