Εκατοντάδες Αξιωματικοί Σ.Α.Ε.Α. και Τ.Ε.Μ.Α. δεν έχουν προαχθεί. Ζητείται λύση στο αδιέξοδο.

    Έγγραφο προς την Π.Ο.ΑΞΙ.Α., με κοινοποίηση στην Πολιτική και Φυσική Ηγεσία του Σώματος, υπέβαλλε η Ανοιχτή Κίνηση Δημοκρατών Αξιωματικών, όσον αφορά την καθυστέρηση προαγωγής μεγάλου αριθμού Αξιωματικών Σ.Α.Ε.Α. και Τ.Ε.Μ.Α..

    Ειδικότερα, στο ανωτέρω έγγραφο επισημαίνεται ότι για πρώτη φορά φέτος περισσότεροι από 300 Α/Α΄ έχουν συμπληρώσει από 6 έως 8 έτη στο βαθμό κι έπρεπε ήδη να είχαν γίνει Α/Υ΄. Πρόκειται για Αξιωματικούς, που καλύπτουν το 40% των προβλεπόμενων οργανικών θέσεων του βαθμού τους, οι οποίοι πρέπει να προαχθούν. Άλλες τόσες εκατοντάδες Α/Β΄ αναμένουν την προαγωγή τους σε Α/Α΄. Το πρόβλημα έφτασε μέχρι το βαθμό του Υ/Α΄. Άμεση συνέπεια των ως άνω είναι η μη έγκαιρη προαγωγή των Αξιωματικών Τ.Ε.Μ.Α.. Σε όλα αυτά συνυπολογίζοντας τις τεράστιες μισθολογικές επιπτώσεις, που επιφέρουν οι ανωτέρω καθυστερήσεις, έχουν εντείνει την ανησυχία συναδέλφων.

    Τα τελευταία 10 χρόνια σειρές Αξιωματικών με τα ίδια προσόντα και προϋποθέσεις έχουν διαφορετική αντιμετώπιση ως προς το θέμα των προαγωγών. Για παράδειγμα, υπάρχουν σειρές, που διήνυσαν μόνο 4 έτη στο βαθμό του Α/Α΄, ενώ άλλες 6, άλλες 8 και με διαφαινόμενη πλέον αυξητική τάση. Το βαθμολόγιο προβλέπει συγκεκριμένα έτη υπηρεσίας σε κάθε βαθμό, που αθροιστικά οδηγούν σε πλήρη 35ετή πραγματική υπηρεσία μέχρι το βαθμό του Α/Δ΄, έχοντας διανύσει 3 έτη σε αυτό το βαθμό. Για κάθε χρόνο, που ο Αξιωματικός στερείται την προαγωγή του, θα υπηρετήσει τουλάχιστον ένα έτος λιγότερο στο βαθμό του Α/Δ΄. Αν δεν προαχθεί εγκαίρως σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του βαθμολογίου και καθυστερήσει 3 με 4 έτη συνολικά σε ολόκληρη τη σταδιοδρομία του, δεν θα γίνεις ποτέ Α/Δ΄. 

    Κατόπιν των ανωτέρω είναι αναγκαία η εύρεση λύσης, η οποία δεν μπορεί παρά να είναι εκ των ακολούθων προτεινόμενων:

- Προαγωγή καθ' υπέρβαση των προβλεπομένων οργανικών θέσεων στους βαθμούς Α/Υ΄, Α/Α΄ και Α/Β΄, με τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων του ισχύοντος βαθμολογίου.

- Αύξηση οργανικών θέσεων των ως άνω βαθμών.

- Κρίσεις από τις οποίες θα προκύπτει ικανός αριθμός κενών οργανικών θέσεων, σύμφωνα με το βαθμολόγιο και τα προβλεπόμενα έτη υπηρεσίας των Αξιωματικών σε κάθε βαθμό.

- Αποσύνδεση από τις ετήσιες τακτικές κρίσεις Αξιωματικών, του θέματος ετών υπηρεσίας των εξ ιδιωτών προερχομένων Αξιωματικών των πρώτων σειρών Πανελληνίων Εξετάσεων. Με την τροποποίηση του άρθρου 47 του Π.Δ. 24/1997 υπήρξε κάποια ρύθμιση, η οποία θα πρέπει να βελτιωθεί ως προς τον υπολογισμό των ετών υπηρεσίας της ανωτέρω κατηγορίας Αξιωματικών.        

 

Η Γραμματεία της Α.ΚΙ.Δ.Α.

 

Δέκα λόγοι κατά της δημιουργίας Πανεπιστημιακής Αστυνομίας

      Οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Αστυνομία έχουν κάνει αγώνες για να αλλάξουν την εικόνα της απέναντι στην κοινωνία κι έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνο να συμφιλιωθούν μαζί της, αλλά να θεωρούνται πραγματικοί σύμμαχοι, που εγγυώνται τα αγαθά της ελευθερίας και ασφάλειας.

      Η πρόσφατη δρομολόγηση της σύστασης Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, δηλαδή η δημιουργία των λεγόμενων Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος, δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει αντίθετους ως αστυνομικούς. Η θέση μας αυτή απορρέει από βάσιμους λόγους, οι οποίοι εκτιμούμε ότι θα αποτελέσουν κι αιτίες αποτυχίας του ως άνω εγχειρήματος. Ειδικότερα, η δημιουργία νέας αστυνομικής Υπηρεσίας με αρμοδιότητα φύλαξης των Πανεπιστημίων:

- Τοποθετεί την Αστυνομία σε ρόλο επιτηρητή των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων απέναντι σε νεολαία, φοιτητές και καθηγητές. Αλήθεια, ποια εικόνα θα λαμβάνει και τι άποψη θα σχηματίζει καθείς εργαζόμενος ή φοιτητής στους χώρους των Ιδρυμάτων, όταν γνωρίζει ότι θα τελεί υπό συνεχή αστυνομικό έλεγχο, καταγραφή κι εποπτεία και κατά πόσο αυτό συνάδει με το αυτοδιοίκητο, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τη διδασκαλία και έρευνα.

- Φορτώνει με ένα επιπλέον βάρος στις ήδη διευρυμένες αρμοδιότητες της Αστυνομίας. Τελικά οιοδήποτε θέμα ανακύψει στη χώρα μας ανατίθεται στην Αστυνομία. Έχουν δημιουργήσει ένα Σώμα με καθολική αρμοδιότητα επί παντός επιστητού. Καλό είναι να πάρουμε παράδειγμα από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, που διαθέτουν περισσότερα ανεξάρτητα και ποιο εξειδικευμένα αστυνομικά Σώματα.     

- Δεν υπάρχει σύμφωνη γνώμη μεγάλου μέρους της πανεπιστημιακής κοινότητας. Από την αρχή υπάρχουν αντιδράσεις καθηγητών και φοιτητών στα σχέδια δημιουργίας Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Αυτές θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, όπως και οι αποφάσεις των συλλογικών οργάνων των Ιδρυμάτων.

- Μας θυμίζει μακρινές σκοτεινές εποχές. Η εικόνα ενστόλων σε διατεταγμένη υπηρεσία μέσα στους χώρους των Πανεπιστημίων έχει συνδεθεί με ορισμένα γεγονότα, που αποτέλεσαν μαύρες σελίδες στην ελληνική ιστορία.

- Με κάθε τρόπο δράττονται αφορμής για να προσλάβουν κατά χιλιάδες προσωπικό εκτός Πανελληνίων Εξετάσεων. Ειδικοί Φρουροί, Συνοριοφύλακες, τώρα και Φρουροί Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Όταν έρχεται η ώρα των Πανελληνίων θυμούνται το δημοσιονομικό κόστος και τον περιορισμό προσλήψεων. Απορίας άξιο δε, το τι είδους ανακριτικά καθήκοντα θα έχουν οι Φρουροί και με ποια εκπαίδευση.

- Δεν εγγυώνται ότι οι προσληφθέντες θα έχουν επί μακρόν αποκλειστικά καθήκοντα φύλαξης των Πανεπιστημίων. Σε λίγο καιρό υπάρχει το ενδεχόμενο να αρχίσουν αποσπάσεις, προσωρινές μετακινήσεις και διαθέσεις, με αποτέλεσμα να κληθούν άλλοι συνάδελφοι να στελεχώσουν την Υπηρεσία, για την οποία προσελήφθησαν. Σε βάθος χρόνου έρχεται και η ομογενοποίηση.

- Η Πανεπιστημιακή Αστυνομία θα αποτελέσει αφορμή κι αιτία εμπλοκής μεγάλου αριθμού έτερων αστυνομικών δυνάμεων στα Πανεπιστήμια. Η δυνατότητες της νέας αυτής Υπηρεσίας φαίνονται εξαρχής περιορισμένες. Σίγουρα στο μέλλον θα χρειαστούν περισσότερες αστυνομικές δυνάμεις, για να προστατεύουν τους Φρουρούς, οι οποίοι θα προστατεύουν τα Ιδρύματα.

- Δεν πρόκειται για κατεπείγον ζήτημα, όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν. Τα Πανεπιστήμια λειτουργούν, χωρίς την παρουσία Αστυνομίας εδώ και πολλά χρόνια, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

- Δεν δημιουργείται ανεξάρτητη Πανεπιστημιακή Υπηρεσία Φύλαξης, που να υπάγεται απευθείας στις Πανεπιστημιακές Αρχές.

- Κανένα μέτρο δεν εφαρμόζεται στην πράξη εάν δεν έχει στήριξη ή έστω ανεκτικότητα της κοινωνίας/κοινότητας που αφορά.

Η Γραμματεία της Α.ΚΙ.Δ.Α.

Το μήνυμα της Σοφίας Μπεκατώρου δίνει θάρρος σε χιλιάδες γυναίκες

    Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από το θέμα του βιασμού, και ειδικά πολλά Μ.Μ.Ε κάνουν λάθος προσέγγιση, ψάχνοντας αιτίες για το θύμα. Καλό είναι να μη λέμε τι να κάνουν οι γυναίκες για να μη βιαστούν, αλλά τι οι άντρες για να μην βιάζουν. Αυτό που δυστυχώς δεν αντιλαμβανόμαστε ως κοινωνία είναι ότι όσο μένουμε και ψάχνουμε να βρούμε τις αιτίες για το θύμα, δεν θα κοιτάξουμε ποτέ τον θύτη. Μάλλον, οι δικαστές των πληκτρολογίων, οι οποίοι θέτουν ερωτήματα, γιατί δεν αντιστάθηκε κλπ, πρέπει να κατανοήσουν, ότι ένα θύμα βιασμού συχνά δεν είναι σε θέση να αντισταθεί στην σεξουαλική επίθεση, διότι παγώνει και αδρανοποιείται, καθώς και το γεγονός ότι αν αντισταθεί θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, όπως γνωρίζουμε από την πρόσφατη γυναικοκτονία της Ελένης Τοπαλούδη. Επιπροσθέτως, η Σοφία Μπεκατώρου έθιξε σε συνέντευξη της στο παρελθόν  και το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, που υπέστη σε μικρή ηλικία, μιλώντας για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, αφήνοντας τρομερές ψυχικές πληγές, καθώς όπως ανέφερε η ίδια: «Οι γονείς μου δεν ήταν διαζευγμένοι, όμως στο σπίτι υπήρχε ενδοοικογενειακή βία. Υπήρχαν θέματα που έπρεπε να διαχειριστώ από πολύ μικρή ηλικία και αυτό δεν ήταν εύκολο.»

    Η υπόθεση της χρυσής Ολυμπιονίκη στην ιστιοπλοΐα Σοφία Μπεκατώρου, αποτελεί τη σημαντικότερη καταγγελία στην Ελλάδα, στο πνεύμα του κινήματος Me too που συγκλόνισε πριν λίγα χρόνια τις ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες. Η υπόθεση του φυσιοθεραπευτή της ολυμπιακής ομάδας ενόργανης γυμναστικής των ΗΠΑ, Λάρι Νασσάρ είναι ενδεικτική. Οι πρώτες καταγγελίες σε βάρος του είχαν θαφτεί από την ίδια την ομοσπονδία. Κακοποιούσε αθλήτριες από τότε που ήταν ανήλικες. Όσες μίλησαν «εξαφανίστηκαν» από το προσκήνιο. Δυστυχώς, διαπιστώνεται ότι σε πολλούς ανταγωνιστικούς επαγγελματικούς χώρους, όπως και στο χώρο του αθλητισμού, εάν μία γυναίκα καταγγείλει έναν ισχυρότερο άνδρα, που ασέλγησε σε βάρος της, κινδυνεύει να τελειώσει η καριέρα της, αλλά να «τελειώσουν» και την ίδια ψυχολογικά με ανηλεή πόλεμο.

    Είναι γεγονός πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση 1/20 γυναίκες άνω των 15 ετών έχει πέσει θύμα βιασμού και 1/10 έχει βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής βίας. Ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, αν ληφθεί υπόψη το μονοπάτι της σιωπής, που επιλέγουν να ακολουθήσουν πολλά θύματα, κρύβοντας τα όσα συνέβησαν κάτω από το χαλάκι του φόβου και της ντροπής. Δυστυχώς, ο αριθμός των καταγεγραμμένων βιασμών δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική εικόνα, διότι είναι χιλιάδες ετησίως. Φυσικά, από το ποσοστό αυτό αποκρύπτεται ένα τεράστιο ποσοστό ανδρών – θυμάτων βιασμού, οι οποίοι θέλοντας να αποφύγουν τον κοινωνικό στιγματισμό, αποφασίζουν να θέσουν την κοινή γνώμη πάνω από την ανάγκη για δικαίωση. Κ αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί, αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε στη λύση της σιωπής.

    Δυστυχώς, δεν αντιλαμβανόμαστε ως κοινωνία, ότι όσο πιο ρατσιστική γίνεται, τόσο περισσότερο θα «νομιμοποιείται» η έμφυλη βία και θα αυξάνεται η λίστα των θυμάτων. Η Πολιτεία πρέπει να αφήσει τη θεωρητική στήριξη και να συμβάλλει ουσιαστικά στην αλλαγή των σεξιστικών συμπεριφορών και κυρίως να μην ανεχτεί την ατιμωρησία του βιασμού και των βιαστών. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) αποτελεί πολύτιμο εργαλείο, για την πρόληψη και την καταπολέμηση αυτών των φαινομένων σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού. Εντούτοις, αν κι έχει επικυρωθεί από τη χώρα μας (Ν. 4531/2018), μέχρι σήμερα δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως. Είναι επιτακτική ανάγκη, λοιπόν, να υπάρξει συνεργασία των συναρμόδιων φορέων για να έχουμε οριστική αντιμετώπιση τέτοιων σοβαρών προβλημάτων και κυρίως, να ξεριζώσουμε την κουλτούρα του βιασμού. Μέσα λοιπόν σε αυτή την αλυσίδα πρόληψης και αποτροπής εγκλημάτων βίας δε μπορεί να απουσιάζει η Αστυνομία.

    Για το λόγο αυτό πρέπει  η Αστυνομία να επενδύσει πολλά στον τομέα της πρόληψης και να εφαρμόσει διάφορες μεθόδους και προγράμματα, που να στοχεύουν στον όσο το δυνατό μεγαλύτερο περιορισμό της διάπραξης τέτοιου είδους εγκλημάτων καθώς και να προσφέρει ασφάλεια σε κάθε Σοφία, Ελένη, Αγγελική, ώστε να σπάσουν τη σιωπή τους.

Βαγενά Σοφία,

Αξιωματικός Ελληνικής Αστυνομίας

Γραμματέας Ανοιχτής Κίνησης Δημοκρατών Αξιωματικών

Μέλος Δ.Σ Ένωσης Αξιωματικών Αττικής & Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αξιωματικών Αστυνομίας