Της Μαρίας Παναγοπούλου*,
Η Ελληνική Αστυνομία του 2016 πάσχει από πολλά. Είναι βλέπετε και η «οικονομική κρίση» που μας ξεφύτρωσε το 2009 και από τότε όλες μας τις δυσλειτουργίες
και τα προβλήματα τα αποδίδουμε σ’ αυτήν.
Εκείνα, όμως, τα προβλήματα που λύνονται «αδαπάνως για το Δημόσιο»; Είμαστε όλοι καλοί σε διαπιστώσεις. Νομίζω όλοι μας κατονομάζουμε τα ίδια προβλήματα
και από συνδικαλιστικής απόψεως οι λύσεις που προτείνουμε είναι παρόμοιες. Είναι αστείο, πάντως, (ας το χαρακτηρίσω απλά ως αστείο) οι άνθρωποι που
ορκιστήκαμε πίστη στο Σύνταγμα και στους νόμους του Κράτους να μην τους εφαρμόζουμε.
Λοιπόν, ας γίνουμε συγκεκριμένοι. Τα Τμήματα Ασφαλείας του λεκανοπεδίου έχουμε επισημάνει πολλάκις ότι υπολειτουργούν ελλείψει προσωπικού την ίδια ώρα που
εκατοντάδες αστυνομικοί απασχολούνται για την ασφάλεια επισήμων και άλλων ευπαθών στόχων. Γεμίσαμε επισήμους σ’ αυτήν τη Χώρα. Και ενώ από το 2014 με τον
Ν. 4249 περιμέναμε το θέμα να λυθεί ή έστω να μπει σε μία τάξη, ακόμα περιμένουμε. Είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστεί πλήρως ο Νόμος και η Γενική Διεύθυνση
Προστασίας Επισήμων και Ευπαθών Στόχων να μην είναι μόνο στο όνομα «Γενική»;
Η πολιτική και η φυσική μας ηγεσία οφείλει να φανεί αντάξια των προσδοκιών μας και να πάψει επιτέλους αυτή η κατασπατάληση προσωπικού και πόρων.
ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία*,
Μέλος του Δ.Σ. της ΕΝ.ΑΞΙ.Α.
